Allah Dostlarından Yardım Almak İçin
İnsanları bulunmadığı bir yerde bir kimsenin bineği kaçarsa,Ya İbâdallâh Ahbisühâ (Ey Allah'ın kulları, bineğimi hapsedin.) 3 kere nida ederse, Allah (c.c)..ya insanlardan Ebdal taifesi denilen zevattan birini yahut da insan sûretinde melekleri gönderir...
Biriniz, kendisi insanların bulunmadığı bir yerde olduğu halde bir şeyini kaybettiği halde yahut bir yardım dilediği zaman Yâ İbâdallâh Ağîsûnî (Ey Allah'ın kulları, bana yardım edin.) diye 3 kere derse, gerçekte göremediği Allah'ın yardımcı kulları vardır... Daha önce yazmıştım bilen arkadaşlar olacaklardır..
Evliyâdan ve rûhânîlerden mânevî yardım istemenin açık delillerini hadis-i şeriflerde bulabiliriz. Utbe ibni Gazvan (R.A.)'tan rivayet edilen bir hadis-i şerifte, Resulullah (S.A.V.) şöyle buyurmuştur:
"Sizin biriniz; bir şey kaybederse yahut yanında arkadaşı bulunmadığı bir yerde yardım isterse 'Ey Allah'ın kulları bana yardım edin! Ey Allah'ın kulları bana imdat edin!' desin. Çünkü Allah'ın bizim görmediğimiz kulları vardır." (Ziynet'ül-Gulub, Sayfa: 73) İmam-ı Taberanî (R.A.)'ın beyanına göre, bu hadis-i şerif tatbik edilmiş, böylece yardım görülmüştür.
İbni Abbas (R.A.) dan rivayet edilen bir hadis-i şerifte Resulullah (S.A.V.) şöyle buyurmuştur:
"Şüphesiz ki Allah'ın, hafaza meleklerinin dışında yer yüzünde melekleri vardır ki, ağaç yapraklarından düşenleri yazarlar. Sizin birinize çöl arazisinde bir aksaklık isabet ederse, 'Ey Allah'ın kulları! (Bana) yardım edin diye seslensin "
Abdullah ibni Mesud (R.A.)'dan rivayet edilen diğer bir hadis-i şerifte, Resulullah (S.A.V.) şöyle buyurmuştur:
"Sizin birinizin sahrada hayvanı kaçarsa, 'Ey Allah'ın kulları hapsedin! Ey Allah'ın kulları durdurun!' diye seslensin. Çünkü Allah'ın yer yüzünde hazır bulunan kulları vardır, Onu tutarlar. "
İşte bütün bu hadis-i şerifler, mukaddes ruhlara sahip olan varlıklarla tevessülün ve onlardan himmet (yardım) istemenin câiz olduğunun, açık delilleridir. Devenin bulunması için yardım edenler, Mevlâ'nın bulunması için yardım etmezler mi? Allâme Muhammed İbni Allan (R.A.), "Ezkâr" şerhinde şöyle demiştir; “Bu hadis-i şeriflerde geçen, "Allah'ın kulları"ndan maksat, ya melekler veya Müslüman cinler ya da, "Ebdâl" diye isimlendirilen "Ricâl-i Gayb" (seçkin veliler)'dir.”
İmam-ı Nevevî (R.A.) ise şöyle demiştir: “İlimde büyük hisse sahibi olan bazı büyüklerimiz, içlerinden birinin katırı kaçtığında bu hadis-i şerifle amel ederek, Allah'ın kullarından yardım istediklerini ve o anda hayvanlarının bulunduğunu bize nakletmişlerdir. Bir kere benim de aralarında bulunduğum bir cemaatte, hayvan kaçmağa başladı, insanlar onu tutmaktan âciz kalınca, ben bu isti'âne'yi (yardım isteme lafzını) söyledim. Benim bu sözümden başka görünen hiçbir sebep ortada yokken hayvan o anda durdu.”
İmam-ı Nevevî gibi Şâfi'î Mezhebinde İctihad mertebesine ulaşmış büyük bir âlimin bu beyanı, bu hadis-i şerifin sağlamlığına ve bununla amel etmenin cevazına açıkça delâlet etmektedir. Ayrıca Sahabe-i Kiramın tatbikatı da bu yöndedir. Çünkü onlar, vefatından sonra da, Resulullah (S.A.V.)'e nida ederek yardım istemişlerdir. Nitekim şu rivayetler bunun en açık delillerindendir.
Hafız İbni Kesir'in naklettiğine göre, Yemame vakıasında Müslümanların şiarı (Nişanı) “Ey Muhammed” sözleriydi.
Abdurrahman ibn Sa'd, şöyle anlatıyor: “Bir kere Abdullah İbni Ömer'in ayağı uyuştu. O zaman sahabeden bir adam, ona en sevdiğin bir insanı an. dedi. O da “Ya Muhammed” deyince, bağlardan kurtulmuş gibi rahatladı.”
Hadîs-i Erbâin'de, "Herhangi bir işinizde, sıkışıp şaşırınca, kabirdekilerden yardım isteyin!" ve Deylemî'nin bildirdiği"Kabirdekiler olmasa, yeryüzündekiler yanardı.." hadîs-i şerîfleri ile yukarıda bildirilen hadîs-i şerîfler, Allah-u Teala'nın izni ile, ölülerin dirilere yardım ettiğini göstermektedir.
Hikmetler, Allah-u Teala'nın Askerleridir.
|
